Ścieżka Tuszu

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Z malarstwem, jako drogą i sposobem na życie, spotkałem się po raz pierwszy w Ścieżce Lecha Żurkowskiego. Wcześniej miałem mgliste pojęcie o tym czym jest malowanie. Czasem sądziłem, że to tajemna sztuka dla ulubieńców bogów. Czasem, pogardliwie myślałem, że to kuglarstwo i ściema służąca zaspokajaniu narcystycznych potrzeb próżnych ludzi. To z czym się spotkałem w pracowni było czymś zupełnie innym.
W zasadzie nie było tam żadnej nauki malarstwa. Żadnych podpowiedzi, ani wtajemniczeń. Prawie żadnych uwag technicznych. Cała uwaga naszego nauczyciela szła prawie wyłącznie w to, aby zapewnić nam warunki do skupionej pracy oraz w to by niszczyć jakiekolwiek przejawy fałszu. Prawda była najwyższą wartością we wszystkich swoich aspektach. Najważniejsze było dążenie do prawdy wewnętrznej tego co się malowało, prawda własnych intencji, prawda o tym kim się jest w relacji z obiektem i prawda samej relacji. Można tych prawd więcej wyliczać. Pozornie proste, ale wymagające żelaznej dyscypliny i ciągłej regulacji. Zachowując proste zasady i jasny kierunek w drodze do Prawdy, po wielu próbach i bólach zderzania z samym sobą – można było poczuć czasem jasność płynącą z żywego rezultatu – wykonanej pracy. Wtedy my sami – uczniowie, a nie nasz nauczyciel, ani nie zewnętrzni odbiorcy – wiedzieliśmy że to co powstało jest sztuką. To dawało nam poczucie spełnienia i sensu.

KŚ

Małe obrazki bez tytułu

Tych obrazków raczej nie pokażę na żadnej wystawie. Są zbyt małe… z góry uznawane za nieważne. Jednak tego typu malutkie szkice/prace uważam za istotne. Gdy badam twórczość jakiegoś pejzażysty bardzo interesują mnie jego szkicowniki. To ta część pierwotnego zapisu, jego świadectwo relacji z naturą. Sztuka we współczesnym społeczeństwie ma być szybko przyswajalna. A tymczasem  wymaga ona, jak i wymagała wcześniej przygotowania odbiorcy, jego zatrzymania, jego zaangażowania, jego ciszy i uwagi. Wciąż wierzę, że warto się zaangażować. Bo obraz może przemieniać. Malarstwo było i będzie niszą dostępną dla niewielu chętnych. Ale chętni są i potrzebują zatrzymania. I to trwa, wbrew chaosowi i rzucaniu bez opamiętania ważnymi słowami takimi jak: malarstwo, obraz, sztuka.
AJ

• 

• 

• 

• 

Zapraszamy na transmisję z naszego wernisażu ONLINE:

https://www.facebook.com/wayofinkpl/posts/3416119388441923

The mountains have called us. They are our fascination and a really essential subject matter of our art. It is there where we particularly intensively experience our relationship with the universe. Each of us follows their own path, but we meet thanks to the mountains and ink during mutual exhibitions and plein-air painting workshops in the Carpathian Mountains. We want to express the essence of the journey into the landscapes with the help of the archaic technique using a paintbrush, ink and paper. We want to promote the inner demanding artistic way with exhibitions, workshops and displays. We are inspired by Taoist Chinese art, polish classical 19th century painting and classic English watercolour painting. Art characterized by naturalness, nobility and great respect for nature and craft appeals to us.